De vijfde colonne draagt geen djellaba

Na het vele dodelijke politiegeweld in de Verenigde Staten tegen zwarte Amerikanen, werd de uitdrukking ‘walking while Black’ gemunt: door simpelweg op straat te lopen ben je als zwart persoon al verdacht. Daar hoef je verder geen moeite voor te doen.

Daar kunnen we in Nederland de term ‘banking while muslim’ aan toevoegen, want een eenvoudige donatie van 2,50 euro aan je lokale moskee blijkt voor banken al reden voor onderzoek naar ‘terrorismefinanciering’. Dat werd duidelijk uit het artikel Als geld overmaken aan je echtgenoot verdacht wordt eerder deze week in NRC (3/8): Nederlandse banken vinden de meest alledaagse overschrijvingen door moslims al verdacht.

Daarbij hanteren ze niet het principe ‘onschuldig tot het tegendeel is bewezen’, ze grijpen al in als ze dénken dat er sprake is van terroristische motieven, waarbij het enige aanknopingspunt de islamitische achtergrond van cliënten is. Zo kon een voorzitter van een moskee in Heemskerk geen nieuwe koffiefilters bestellen, omdat de rekening door de bank was geblokkeerd.

Koffiefilters. Terrorisme is ook niet meer wat het geweest is. Volgens het artikel is „negatieve publiciteit” voor banken een reden islamitische organisaties af te wijzen. Maar als negatieve pers een argument is, dan hebben we met de banken zelf ook nog wel wat flinke appels te schillen. Opvallend, en ronduit schokkend, is dat banken zich laten leiden door berichten op obscure websites met ongefundeerde verdachtmakingen. De Rabobank ging af op de hijgerige publicist Carel Brendel, die zo’n beetje iedere moslim in Nederland met overslaande stem linkt aan de moslimbroeders of Hamas. Of allebei.

Maar er is nog iets fundamenteel mis met de houding van banken. Door mensen met een islamitische achtergrond bij voorbaat als verdacht te beschouwen, plaats je hen buiten de samenleving. Mensen worden niet beoordeeld op wat ze doen, maar op hun geloof. Daarmee gaan de banken mee in het idee dat de islam inherent vijandig is en moslims een ‘vijfde colonne’ zijn. Wilders is er groot mee geworden.

Er is in de politiek en media jarenlang zoveel twijfel gezaaid over moslims, dat het nu kennelijk een ingeburgerd en geaccepteerd feit is dat je hen mag verdenken en uitsluiten. Diezelfde moslims die door de politiek ervan beschuldigd werden ‘met hun rug naar de samenleving te staan’, vinden zichzelf maar al te vaak met de rug tegen de muur en de samenleving als geheel tegenover zich. Uitgezonderd vanwege hun geloof, gewantrouwd als gevaar.

Ondertussen is het echte gevaar open en bloot onder ons. Terwijl moslims beticht werden van een groot, sinister complot om het Westen in het geheim te onderwerpen, werkte extreem-rechts daar in alle openheid aan.

Nadat hoogleraar Leo Lucassen twitterde dat niets zo globalistisch is als extreem-rechts, reageerde Thierry Baudet daar triomfantelijk op: „Klopt, we zijn ons aan het verbinden. En we gaan jullie verslaan.”

Een gedenkwaardige tweet waarin Baudet voor één keer de waarheid schreef. Op internationaal niveau werkt extreem-rechts nauw samen. Er zijn geldstromen – het Amerikaanse International Freedom Alliance Foundation betaalde Wilders’ advocatenkosten –, Eva Vlaardingerbroek verschijnt met regelmaat op het Amerikaanse Fox, Trump steunt de Nederlandse boeren-terreuracties en Nederlandse journalisten en politici bezingen openlijk hun liefde voor anti-democratische autocraten als Poetin en Orbán.

Ze zitten in het hart van ons parlement, ze werken in de media, leiden studenten op aan onze universiteiten en hebben de beschikking over fondsen. De vijfde colonne is onder ons, maar draagt geen djellaba en baard, maar is wit en netjes in pak – en dus niet verdacht.

Terwijl zij verder aan de poten van de rechtsstaat zagen, de democratie ondermijnen en het debat vergiftigen met aperte en onbeschaamde leugens, hebben de banken het allemaal onder controle. Die 2,50 euro per maand aan de lokale moskee ontglipt hun aandacht niet.

Ondertussen blijkt voor moslims de belofte dat ‘als je maar je best doet en je aan de wet houdt, je er dan bij hoort’ een leugen.

Eerder gepubliceerd in NRC.